-
1 insanlık
челове́чество (с)* * *озвонч. -ğı1) челове́чество, род людско́й, челове́ческий род2) челове́чность, гума́нностьinsanlık aşkı — любо́вь к челове́ку, человеколю́бие
insanlıktan çıkmak — а) си́льно похуде́ть, исхуда́ть; б) потеря́ть челове́ческий о́блик
-
2 облик
м1) kılık (-ğı)потеря́ть челове́ческий о́блик — insanlıktan çıkmak
2) перен. görünüş; çehreо́блик го́рода — şehrin çehresi
-
3 человеческий
insan(sıfat); insanca,insancıl* * *1) insan °челове́ческое о́бщество — insan toplumu
челове́ческий труд — insan emeği
челове́ческая жизнь — insan / kişi yaşamı / hayatı
на э́то не хва́тит челове́ческой жи́зни — buna bir insan ömrü yetişmez
созда́ть кому-л. усло́вия для челове́ческого существова́ния — birinin insanca yaşaması için gereken koşulları sağlamak
трава́ в челове́ческий рост — adam boyu otlar
челове́ческие сла́бости — insan zaafları
потеря́ть челове́ческий о́браз — insanlıktan çıkmak
2) ( гуманный) insanca, insancıl••"Челове́ческая коме́дия" Бальза́ка — Balzak'ın "İnsanlık güldürüsü"
-
4 insanlık
insanlık etmek sich menschlich verhalten;insanlık hali bu! das ist alles ( oder allzu) menschlich;insanlıktan çıkmak geschwächt sein, herunterkommen; verwildern
См. также в других словарях:
insanlıktan çıkmak — 1) çok zayıflamış olmak 2) insana özgü niteliklerini yitirmek İki üç aydır şu Çukurova da gezdik, gezdik, insanlıktan çıktık. Y. Kemal … Çağatay Osmanlı Sözlük
insanlık — is., ğı 1) İnsan olma durumu 2) İnsanca davranma 3) İnsanların tümü, beşeriyet İnsanlık âlemi. 4) Doğru dürüst insana yakışır durum, adamlık, âdemiyet 5) İnsanı insan yapan, insanın doğasını oluşturan niteliklerin hepsi Bugün her şeye karşın en… … Çağatay Osmanlı Sözlük
